Antwerpen heeft een rijke geschiedenis waar we trots op mogen zijn. Die geschiedenis moeten we koesteren, maar we mogen niet vergeten dat deze stad, net zoals andere steden en gemeenten, vorm kreeg in een tijd waar beleidsmakers en stadsontwikkelaars uitsluitend mannen in een strak maatpak waren. Hebben ze dat slecht gedaan? Neen. Maar de stad van morgen geven we vandaag vorm. En net daarom wil ik vandaag zeggen: stem vrouw. Want het kan beter.
De stad van vandaag draagt de gevolgen van een geschiedenis vol ongelijkheid. De cijfers zijn gekend. Hoewel één op twee Vlamingen vrouw is, is slechts één derde van alle gemeenteraadsleden vrouwelijk. Kijk naar het Antwerpse stadsbestuur vandaag: 6 mannen, 2 vrouwen. In Vlaanderen wordt het beeld niet veel vrolijker: minder dan 1 op 5 burgemeesters is een vrouw. Die ongelijkheid kan je gerust verder doortrekken. Of het nu gaat over je geslacht, je seksualiteit of je afkomst. Deelname aan ‘de macht’ blijft, met alle respect, een spel van blanke mannen.
Maar goed, de keuze voor een vrouw is meer dan een wiskundige berekening. Kijk naar Parijs, een stad die met een vrouw aan het roer, vandaag, meer dan ooit, investeert in gezonde lucht. Kijk naar Stockholm, waar een vrouwelijke burgemeester steevast de kaart trekt van de bewoners van haar stad. Kijk naar Barcelona, waar een vrouwelijke burgemeester de stad teruggeeft aan zij die er dagelijks wonen, werken en leven. We maken het wat groter: kijk naar Ijsland, waar de strijd tegen ongelijkheid absolute prioriteit is.
Meer dan een zaak van vertegenwoordiging is de stem voor een vrouw, een stem voor de stad. Omdat een democratie het recht heeft om een andere bril op te zetten. Kan je je thuis voelen in een stad die niet mee ontworpen is door vrouwen? Kan je aan jonge meisjes de boodschap meegeven dat ook zij een plek hebben in deze stad wanneer de leiding ervan in handen blijft van overwegend mannen? Misschien wel, maar je kan de stad ook van hen maken. Dat is het verschil.
Ja, ik maak me zorgen over de ongelijkheid in onze steden. Ja, ik maak me zorgen over het gebrek aan kansen in ons onderwijs. Ja, ik maak me zorgen over het feit dat het verdomme hard werken is om je werk met je gezin te combineren. Zijn dat zaken waar een stad een fundamenteel verschil in kan maken? Absoluut. Maar laat ons eerlijk zijn. De moderne samenleving maakt zich sterk voor wie wint, voor wie in het politiek debat al sterk staat, niet voor iedereen die hard werkt om het beter te doen. Laat ons daarom zeggen: elk talent verdient de kans om zich in te zetten voor een betere stad. Of je nu man, vrouw, hetero, holebi, oude of nieuwe Antwerpenaar bent. Laat ons elk talent gebruiken om de stad van morgen beter te maken.
Beeld je eens in: een stad waar we onze kinderopvang organiseren zodat elke ouder het beste van zichzelf kan geven. Zowel thuis, als op het werk. Een stad waar iedereen zich veilig kan voelen, waar niemand moet nadenken over in welke wijk ze wel of niet zichzelf zouden kunnen zijn. Een stad waar je inkomen niet afhangt van je geslacht, je jobkansen niet afhangen van je naam, je toekomst niet bepaald wordt door je afkomst. Die stad maken we vandaag. Stem vrouw. Ik beloof je: het kan beter.
Caro Van der Schueren 